Τρίτη 7 Μαρτίου 2017

ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Το μουσείο στεγάζεται στο αρχοντικό του 18ου αιώνα των Αδελφών Εμμανουήλ. Ο επισκέπτης παίρνει μια γεύση από τον πολιτισμό των Καστοριανών μέσω των τοπικών τους ενδυμασιών και των κοσμημάτων της εποχής. Μέσω των περίτεχνων ενδυμασιών φαίνεται η κοινωνική διαστρωμάτωση και ο τρόπος ζωής των κατοίκων καθώς και οι εμπορικές επαφές τους με την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο.

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ

Το «Αρχοντικό Πηχεών» είναι ένα ιστορικό διώροφο κτίριο, που δεσπόζει στην «καρδιά» της πόλης της Καστοριάς.  
Με την ολοκλήρωση της αποκατάστασης του και τη μετατροπή του σε μουσείο, το αρχοντικό πρόκειται να φιλοξενήσει ιστορικά εκθέματα που χρονολογούνται από την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα, ενώ θα δημιουργηθεί βιβλιοθήκη/εντευκτήριο, που αναμένεται πως θα προσελκύσει μαθητές και σπουδαστές της τοπικής ιστορίας. Φιλοδοξία του Μουσείου είναι να συμβάλει στη γνώση και την προώθηση της Ελληνικής Ιστορίας.

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Σε έναν από τους πιο γραφικούς δρόμους της παλιάς Καστοριάς στην περιοχή που βρίσκεται το καλύτερα διατηρημένο μέρος της ,τα καλντερίμια και τα αρχοντικά βρίσκεται το αρχοντικό του Νεράτζη Αϊβάζη το οποίο στεγάζει από το 1975 το Λαογραφικό μουσείο Καστοριάς. Εκεί βρίσκουν φιλόξενη στέγη οι υλικές μαρτυρίες του τόπου,αντικείμενα από την καθημερινή ζωή στο σπίτι και στην εργασία, αντικείμενα που σχετίζονται με τελετές και γιορτές.

ΒΙΤΣΙ


Πρόκειται για ένα μικρό Χιονοδρομικό Κέντρο που ιδρύθηκε με χαρακτήρα κυρίως αθλητικό (αγωνιστικό και προπονητικό).
όμως -πραγματικά- το κέντρο αρέσει και σε όλους τους επισκέπτες του .
Η απόσταση από την πόλη της Καστοριάς είναι μόλις 22 χλμ και το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής είναι μέσα σε πυκνό δάσος Οξυάς.


,

ΕΝΥΔΡΕΙΟ

Αποτέλεσμα εικόνας για enidrio kastorias


Πρόκειται για το ολοκαίνουριο ενυδρείο, στην είσοδο της Καστοριάς το µεγαλύτερο γλυκού νερού των Βαλκανίων!Εκεί θα δείτε τα πάντα, σπάνια ψάρια και ιχθυοκαλλιέργειες, μια όμορφη και ενδιαφέρουσα επίσκεψη μια που σκοπός του εκτός των άλλων είναι η ευαισθητοποίηση των κατοίκων και επισκεπτών για το οικοσύστημά μας.

ΛΙΜΝΑΙΟΣ ΟΙΚΙΣΜΟΣ


Μια επίσκεψη στο Προϊστορικό Δισπηλιό δεν είναι ένας απλός περίπατος. Είναι ένα μεγάλο ταξίδι που σε πάει πολύ μακριά. Σε μια χώρα του άγνωστου και του αινιγματικού, που την ονομάζουμε «Προϊστορία», όπου τα πράγματα μπορεί να μην είναι όμοια με όσα μας περιβάλλουν σήμερα, έχουν, όμως, την ίδια σημασία. Οι ανασκαφές ξεκίνησαν το 1992, ενώ σήμερα στην Αναπαράσταση, που αποτελείται από 8 καλύβες, ο επισκέπτης αποκτά την εικόνα ενός προϊστορικού Λιμναίου Οικισμού και βλέπει τα ευρήματα της εποχής εκείνης και μπορεί να καταλάβει πως ήταν ένα νοικοκυριό πριν από 7.500 χρόνια. Mοναδικές πολιτιστικές πτυχές της κοινότητας του Δισπηλιού αποκαλύπτουν τρεις οστέινες φλογέρες καθώς και μια ξύλινη πινακίδα με εγχάρακτα γραμμικά στοιχεία. H πινακίδα αυτή χρονολογείται με βεβαιότητα στο 5260 π.Χ. και δεν αποκλείεται να αποτελεί μια πρώιμη μορφή γραπτού λόγου, όπως εικάζεται και για παρόμοια σύμβολα χαραγμένα σε πηλό

ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

Το σπήλαιο βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της πόλης στο 2ο χλμ της παραλίμνιας οδού Σουγγαρίδη και λίγο πριν από την Μονή της Παναγίας Μαυριώτισσας. Η είσοδος απέχει περίπου είκοσι (20) μέτρα από τις όχθες της λίμνης και 14 μέτρα από τον δρόμο. Στο εσωτερικό του υπάρχουν μεγάλα χερσαία και λιμναία τμήματα με εντυπωσιακό σταλακτικό διάκοσμο καθώς περιλαμβάνει επτά (7) υπόγειες λίμνες, δέκα (10) αίθουσες, πέντε (5) διαδρόμους – σήραγγες. Η μεγαλύτερη αίθουσα του σπηλαίου έχει διαστάσεις 45Χ17 μέτρα με το κεντρικό της τμήμα υπερυψωμένο και τις πλευρές της να καταλήγουν σε λίμνες. Η μεγάλη λίμνη του σπηλαίου που είναι και η βαθύτερη βρίσκεται δυτικά. Η θερμοκρασία εντός του Σπηλαίου είναι σταθερή όλες τις εποχές στους 16-18Οc, ενώ η υγρασία φτάνει στο 90%.
Στο εσωτερικό του σπηλαίου του Δράκου εντοπίστηκαν παλαιοντολογικά κατάλοιπα, με κυριότερα τα οστά σπηλαίας άρκτου ή αρκούδας των σπηλαίων (Ursus Speleaus). Το είδος αυτό έζησε στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Πλειστόκαινου και εξαφανίστηκε πριν από περίπου 10.000 χρόνια. Το όνομά της οφείλεται στο γεγονός ότι τα απολιθωμένα λείψανά της εντοπίζονται σχεδόν αποκλειστικά μέσα σε σπήλαια, όπου προφανώς διέμενε για περισσότερο χρονικό διάστημα, σε αντίθεση με την καφέ αρκούδα η οποία χρησιμοποιούσε τα σπήλαια μόνο κατά την διάρκεια της χειμερίας νάρκης. Υπολογίζεται ότι το βάρος των αρσενικών ζώων έφτανε τα 400-500 κιλά και των θηλυκών τα 200-250 κιλά. Ήταν κατά βάση φυτοφάγο και περιστασιακά σαρκοφάγο ζώο.
Είναι σημαντικό ότι έχει ληφθεί κάθε απαραίτητο μέτρο για την ασφάλεια των επισκεπτών και οι επεμβάσεις στο εσωτερικό έγιναν με τρόπο ώστε να μη θιχθεί η φυσική κατάσταση του Σπηλαίου.